φαωτός

-ή, -όν, Α

λευκόφαιος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. έχει πιθ. προέλθει από το επίθ. φαιός μέσω ενός αμάρτυρου ρ. *φαιῶ / -όω (πρβλ. ὑπο-φαιῶ) με υφαίρεση του -ι- (φαωτός αντί *φαιωτός) προς αποφυγή τής χασμωδίας].